ಕವನ

ಏನ ಚೆಂದ ಗೆಳತಿ ನಿನ್ನಾ ಮೊಗವಂದಏನ ಅಂದ ನಿನ್ನಾ ಮಕರಂದಕಣ್ಣೇ ಕುಕ್ಕುವಂಗ ಮನಸ್ಸೇ ನಾಚುವಂಗಕನಸು ಕಾಡತೈತಿ ದಿನಘಳಿಗೆಯಲಿ ನೆನೆದಾಗ….!! ಬಂದಾಗ ಎದುರಿಗೆ ನೆದರ ಇರತೈತಿ ನಿನ ಮ್ಯಾಗತಿರುಗಿ ಸ್ಮೈಲ ನೀ ಕೊಟ್ಟಾಗ ಝಲ್ಲೆಂದಂಗ ಎದಿಯಾಗಕಣ್ಣ

ಗುರುವೆಂದರೆ,ಅಕ್ಷರ ಜ್ಞಾನ ಕೊಡುವವರುಅಕ್ಕರೆಯ ಪ್ರೀತಿ ತೋರುವವರುಸಕ್ಕರೆಯ ಸಹ ಬಾಳ್ವಿಗೆ ಸಂದೇಶ ನೀಡಿವವರು….! ಗುರುವೆಂದರೆ,ಬದುಕು ಕೊಟ್ಟವರು,ಬದುಕಲು ದಾರಿ ತೋರಿವವರುಬದುಕಿನುದ್ದಕ್ಕೂ ಬೆನ್ನೆಲುಬಾಗಿರುವವರು….! ಗುರುವೆಂದರೆ,ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ ಕಾಯುವವರುಪ್ರೀತಿ ಮಮತೆಯಲಿ ಬೆರೆಯುವವರುಭೂತ ಪ್ರೇತಗಳ ನಂಬಿಕೆ ಅಳಿಸುವವರು….! ಗುರುವೆಂದರೆ,ಜಾತಿ ಧರ್ಮಗಳನು ಎತ್ತಿ

ಸರ್ಕಾರಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ನಿಲಯ ಹಸಿರಿನಿಂದ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿರುವ ಕೈತೋಟನುಲಿಯುತ್ತಿರುವ ನಿಂಬೆಹಣ್ಣುಗಳುಬಾಗಿ ಬಳುಕುತ್ತಿರುವ ಬಾಳೆಗೊನೆಎಳ್ಳಿಕಾಯಿ,ನಲ್ಲಿಕಾಯಿ,ನುಗ್ಗೆಕಾಯಿ,ಹುಣಸೆಹಣ್ಣು ತೆಂಗಿನಕಾಯಿ ಬೆಳೆದು ಕಾದಿದೆ ದಾಸೋಹಕೆ ಸುಸಜ್ಜಿತವಾದ ಆಫೀಸಿನ ಕೊಠಡಿಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಕ್ಯಾಮರಗಳ ಕಣ್ಗಾವಲುವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಕುಳಿತು ಒದಲುಸ್ವಚ್ವವಾದ ಮೇಜುಮಲಗಲು ಮೆತ್ತನೆಯ ಹಾಸಿಗೆಮಕ್ಕಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಬೆಚ್ಚಗಿನ

ಓ ಹಣವೇ, ಅದೆಷ್ಟು ಹೆಸರು ಬದಲಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ…?ಗುಡಿಯ ಒಳಗೆ ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ಕಾಣಿಕೆ – ಹರಕೆ.ಗುಡಿಯ ಹೊರಗೆ ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ಭಿಕ್ಷೆ . ನೌಕರನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟರೆ ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ಸಂಬಳ,ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟರೆ ಕೂಲಿ ,ಬಲಿಷ್ಠರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟರೆ

ನಮ್ಮದು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ರಾಷ್ಟ್ರ,ಇದು ಹೆಸರಿಗೆ ಮಾತ್ರ,ವಾಸ್ತವದಲಿ,ಬಂಡವಾಳ ಶಾಹಿ,ಯೂ ಆಗಿದೆ,ಇದಕೆಬೇಡ ನಿನಗೆ ಅನುಮಾನ,ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು ಬಿಗುಮಾನಯಾಕೆಂದರೆ ನಿನಗಿಲ್ಲ ಸ್ವಾಭಿಮಾನ,!ಇದು ಬಂಡವಾಳ ಶಾಹಿಗಳಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ,ಪ್ರಜೆಗಳಿಂದ,ಪ್ರಜೆಗಳಿಗಾಗಿಪ್ರಜೆಗಳಿಗೋಸ್ಕರ ವೇಇರುವ ಮಜಾ ಪ್ರಭುತ್ವ! -ಶಿವಪ್ರಸಾದ್ ಹಾದಿಮನಿ